KAI MΠΛΕ, ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΜΟΔΑΣ... ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 7

https://webtv.ert.gr/ert1/istories-modas/29dek2018-istories-modas/

 Αν στην τέχνη υπάρχει η μπλε περίοδος, η μόδα, ειδικά η ελληνική μόδα, μόλις έχει αρχίσει να ανακαλύπτει τη δική της μπλε περίοδο. Nα εμπνέεται χωρίς ενοχές από τη μεσογειακή της κληρονομιά. Και οι λέξεις-κλειδιά; Δωρικότητα, συναισθήματα, αντιθέσεις, απόλυτη γεωμετρία. Μινιμαλιστικές προτάσεις σε ρούχα και αξεσουάρ που υπονοούν την Ελλάδα χωρίς να την ξεπουλάνε.

Οι Ζeus+Dione, η Δήμητρα Κολοτούρα και η Mareva Grabowski, ύστερα από μια ιδέα που γεννήθηκε στη Σύρο, αποφάσισαν να ξαναζωντανέψουν αργαλειούς, παραδοσιακές διαδικασίες, ξεχασμένους τεχνίτες και τεχνικές.  Την Ελλάδα της απλότητας,  της ουσίας αλλά και του φιλότιμου. Επίκαιρο ντιζάιν, σχέδια με ιστορία, μύθοι σε εξέλιξη, χωρίς τάσεις.  Μόνο σχεδιαστικές κατευθύνσεις, ιστορίες που ζωντανεύουν σε μπλε ύφασμα.

O Γιάννης Τσεκλένης ήταν ο πρώτος που επέμενε και φώναζε για να ακουστεί, πως η ελληνική μόδα πρέπει να βγει προς τα έξω με συλλογές resort, δηλαδή  ρούχα διακοπών, 12 μήνες τον χρόνο.

Η Δωροθέα Μερκούρη είναι μοντέλο, ηθοποιός, μούσα με έντονο και χαρακτηριστικό μεσογειακό ταπεραμέντο.  Έχει υποδυθεί ρόλους στην πασαρέλα, έχει δώσει το στίγμα της σε φωτογραφήσεις, εξώφυλλα,  σε διαφημιστικά σποτ και  κινηματογραφικές ταινίες. Σχεδόν πάντα βρίσκεται μέσα σε εικόνες που υπονοούν Ελλάδα, παίζουν με το φως, δίνουν μια μπλε πινελιά στην τέχνη και τη μόδα.

Ο Στέλιος Κουδουνάρης είναι σχεδιαστής μόδας ή μάλλον,  δικτάτορας του στιλ όπως θα πει για τον εαυτό του.  Προτού ακόμη ασχοληθεί επαγγελματικά με το στιλ, είχε ήδη συμπληρώσει μια δεκαετία στη μόδα.

Η Μία Κόλλια είναι δημοσιογράφος. Καταγράφει και επικοινωνεί τις επιρροές και τις συνδέσεις της μόδας με όλους τους χώρους της τέχνης, αλλά και τις ιστορίες των ανθρώπων που συναντά.  Θυμάται τις καλύτερες στιγμές της ελληνικής μόδας, αναφέρεται στις μπλόγκερ, τις μεγάλες αλλαγές στον παγκόσμιο χάρτη, τη γρήγορη μόδα… Και την αιώνια καλοκαιρινή.  

Η Σόφη Δελούδη, έχοντας πίσω της μια πολυετή εμπειρία στο χώρο του design, σχεδιάζει μαγιό και beachwear,  υπονοώντας την ελληνικότητα, χωρίς να την φωνάζει.  Με έναν τρόπο σύγχρονο, γεωμετρικό, συχνά αρχιτεκτονικό προτείνει φόρμες θηλυκές και συγχρόνως αθλητικές. 

Ο Κωνσταντίνος Τζούμας, ραδιοφωνικός παραγωγός, ηθοποιός,  παρατηρητής της καθημερινότητας, δημιουργεί δικές του αποχρώσεις, ποιητικές σχεδόν.  Βλέπει το σώμα στη διαπασών, μιλάει για ουτοπίες και ευσεβείς πόθους, το συναίσθημα και τις διαφορετικές αναγνώσεις, μαζί και τις αποχρώσεις του. Feeling Blue?

Η Ελίνα Λεμπέση και η κόρη της Νίττα Μητσοπούλου, έχουν φτάσει τη δουλειά τους μέχρι την Αμερική και την Ιαπωνία. Με ρούχα και αξεσουάρ, με υλικά και τεχνικές πάντα ελληνικές, από την Αθήνα και την Κρήτη, επενδύουν στο μπλε της ημέρας αλλά και της νύχτας.

Η Στεφανία Φραγκίστα, με μεταπτυχιακές σπουδές στη σχολή Parsons της Νέας Υόρκης αλλά και θητεία σε μεγάλους οίκους, πραγματοποίησε το όνειρό της, περνώντας από τον σχεδιασμό παπουτσιών στο Παρίσι, στον σχεδιασμό μαγιό στην Αθήνα.

Η Λιάνα Καμπά, σχεδιάστρια μόδας που αντέχει στον χρόνο και στο …Κολωνάκι, παίζει με όλες τις αποχρώσεις. Προμηθεύεται υφάσματα απ’ έξω αλλά παραμένει εντός. Η πρώτη ιστορία μόδας που θυμάται έχει σάουντρακ σίγουρα χρωματιστό, δανεικό από τη δεκαετία του ’60.

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΧΕΙΡΟΠΟΙΗΤΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΜΟΔΑΣ; HANDMADE WITH LOVE, PART 6

https://webtv.ert.gr/ert1/istories-modas/08dek2018-istories-modas-2/

Ιστορίες μόδας φτιαγμένες από χρυσά χέρια. Χέρια που έμαθαν να γαζώνουν, να μιμούνται τη μηχανή, να δημιουργούν φορέματα στα πρότυπα της υψηλής ραπτικής, να κεντούν, να ράβουν, να ξηλώνουν, να ξενυχτάνε.

Και σήμερα, που όλα μοιάζουν ίδια, κλωνοποιημένα, μαζικά, η επιστροφή στο χειροποίητο, σε πιο μικρές συλλογές, σε ανδρικά πουκάμισα με κεντημένο μονόγραμμα, σε πολύτιμα υλικά, σε γυαλιά ηλίου που μαρτυρούν ώρες αφοσίωσης, σε αξεσουάρ και κοσμήματα, είναι η στιγμή να εκτιμήσουμε το χειροποίητο σαν το συνώνυμο της απόλυτης πολυτέλειας.

Για την Ιωάννα Σουλιώτη, που υπήρξε μοντέλο στις πιο «προσωπικές» στιγμές του εγχώριου ντιζάιν, οι διαφορές στο τότε και το τώρα, είναι εμφανείς αλλά δεν μοιάζουν να την τρομάζουν.

Ο Δημήτρης Ντάσσιος, σχεδιαστής που ξέρει να μπερδεύει διαφορετικά στοιχεία μαζί, αυτοσαρκάζεται.  Βαφτίζει μια συλλογή «Η Άρτα και τα Γιάννενα», ίσως γιατί δεν τον τρομάζει ο μαξιμαλισμός της μόδας.

Ο Άγγελος Μπράτης εμπνέεται από τον Γιάννη Μόραλη και  παρουσιάζει μια συλλογή με ελληνική τέχνη στην Ιταλία, με τον Giorgio Armani, να του παραχωρεί το θέατρό του.  Δεν θέλει να απομακρυνθεί από την παλιομοδίτικη διαδικασία παραγωγής ρούχων. Θα μιλήσει για τη σχέση αρχιτεκτονικής και μόδας, τη μόδα χωρίς εθνικότητα, το Ιnstagram και τα ρούχα που κάνουν την οθόνη να …εκραγεί.

Κι έχουμε και τις Ιστορίες Μπαλαρίνας με τον Λεμήσιο, έναν παραδοσιακό οικογενειακό οίκο και τον εκπρόσωπο του στο σήμερα,  να θυμάται τη δεκαετία του ’70 με την Μπριζίτ Μπαρντό στις Κάννες. Να ξεχωρίζει από τη βιτρίνα παπούτσια που λένε ιστορίες, να μιλάει για χειροποίητα, έξαλα παπούτσια, που όμως παραμένουν φλατ.

Έξαλα όμως μπορούν να γίνουν και τα καπέλα, με την καλή έννοια.  Δηλαδή εκκεντρικά, με την Κατερίνα Καρούσσου, να υπογράφει εδώ και δεκαετίες, χειροποίητες ιστορίες. Καπέλα για κάθε μέρα ή για καπέλα ξεχωριστά, αλλά πάντα καπέλα που μας βοηθάνε να μην μοιάζουμε όλοι ίδιοι.

Οι χειροποίητες Ιστορίες Μόδας έχουν να αποκαλύψουν αυστηρά προσωπικές στιγμές στον κόσμο του κοσμήματος. Ο Γιάννης Σεργάκης, κοσμηματοποιός, αγαπάει την τεχνολογία και παράλληλα ξέρει πώς να αναδείξει το χειροποίητο. Γνωρίζει καλά ότι το χέρι φροντίζει διαφορετικά κάτι που προορίζεται να αντέξει για πάντα.

Επιστρέφουμε από εκεί που ξεκινήσαμε;  Ναι, με λιγότερες αντιγραφές, μεγαλύτερη τόλμη και εξωστρέφεια, ελληνικότητα και τεχνογνωσία. Τι να μαρτυρούν άραγε οι ρυτίδες-διαδρομές στα επιδέξια χέρια μιας μοδίστρας ή ενός ράφτη; Η αναγνώριση άργησε έναν αιώνα.

ΠΟΤΕ ΟΙ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΜΟΔΑΣ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΛΕΥΚΕΣ; 5η ΕΚΠΟΜΠΗ

https://webtv.ert.gr/ert1/istories-modas/08dek2018-istories-modas/

Η ελληνική μόδα δεν είναι λευκή μόνο όταν σχεδιάζει νυφικά. Ευκαιρία να θυμηθούμε ασπρόμαυρες φωτογραφίες στα ελληνικά νησιά, τον Αριστοτέλη Ωνάση και την Τζάκι στο γάμο τους στον Σκορπιό, την Σοράγια και τις βόλτες της στο αγαπημένο της νησί, τη Μύκονο. Μια Ελλάδα που δεν έχει ανάγκη από φλας για να λάμψει. 

Αν βέβαια παρατηρήσουμε τις επιδείξεις μόδας made in Greece, στα ξενοδοχεία, στα μουσεία, στις γκαλερί, στο Ζάππειο και παντού, θα διαπιστώσουμε πως το φινάλε των ντεφιλέ είθισται να είναι λευκό.

 Η Λουκία σχεδιάζει νυφικά-φορέματα-κοστούμια-ρόλους ζωής, εδώ και δεκαετίες, δημιουργώντας ρούχα με συναίσθημα και τζαζ σάουντρακ. Γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα πως το λευκό είναι εξαιρετικά δύσκολο χρώμα, εκτός κι αν μοιάζει με οριγκάμι, αν είναι φτιαγμένο σαν από χαρτί.

 O Xρήστος Κωσταρέλλος αφηγείται τη δική του, σύγχρονη λευκή ιστορία μόδας καθώς όπως λέει, το νυφικό τού δίνει την ευκαιρία να γνωρίσει καλύτερα την πελάτισσά του, αφού συστήνεται σαν οπαδός της ανθρωποκεντρικής μόδας.

 H Kάτια Ζυγούλη, έχει περπατήσει χιλιόμετρα στην πασαρέλα, έχει φορέσει λευκή δαντέλα, λευκό μετάξι, λευκή μουσελίνα, κι ύστερα από τόσα νυφικά-ρόλους, χρειάστηκε να ανακαλύψει το ένα και μοναδικό ρούχο για να ζήσει το δικό της παραμύθι στην εκκλησία.

 Ο Λάσκαρης, σχεδιαστής που νοσταλγεί την ιεροτελεστία του λευκού όπως ζωντάνευε σε ξεχασμένες δεκαετίες στα ατελιέ, είναι ένας δημιουργός που ντύνει από Πρώτες Κυρίες, μέχρι πρωταγωνίστριες του θεάτρου και της όπερας. Τονίζει πως τα σημερινά κορίτσια μπορεί να είναι διαβασμένα, να βομβαρδίζονται από εικόνες στο Instagram, να βλέπουν χιλιάδες νυφικά, αλλά δύσκολα καταλαβαίνουν ποιό είναι το δικό τους …λευκό.

 Οι MI-RO παίζουν με χρώματα, έχουν κάνει συλλογή εμπνευσμένοι ακόμη και από την Ήπειρο μιας και η ελληνικότητα είναι μέσα τους. Φτιάχνουν λευκά φορέματα που μπορούν να φορεθούν ξανά και ξανά, σίγουρα όχι μόνο μία φορά. 

 Ο Γιώργος Ελευθεριάδης επενδύει στο άσπρο για το φως, τη διάθεση. Προσεγγίζει το λευκό σαν χρώμα ψυχολογίας. Το στοιχείο της αφαίρεσης. Αν σχεδιάζει νυφικά; Aν και δεν χαρακτηρίζει τη δουλειά του, φτιάχνει νυφικά για τις πελάτισσες του, με έναν πιο προσωπικό τρόπο, αγνοώντας τα κοινωνικά στερεότυπα και την προκατάληψη. 

 Ο Μάκης Τσέλιος γνωρίζει καλά πως η απόλυτη πελάτισσα όλων των σχεδιαστών είναι η νύφη και η μητέρα της. Ξέρει το περιβάλλον της νύφης, τους κανόνες του παιχνιδιού, τι σημαίνει «θέλω ένα απλό νυφικό» με το σύνδρομο της Σταχτοπούτας και του χάπι-έντ.

 Όσο για την Ορσαλία Παρθένη προτιμά να αφηγείται ασπρόμαυρες ιστορίες, αν και θεωρεί ότι το απόλυτο χρώμα είναι το εκρού, το πιο φυσικό από όλη τη χρωματική παλέτα, ο απόλυτος καμβάς. Ίσως γιατί κρύβει αγνότητα, όπως το νυφικό, θα πει, και ταιριάζει σε όλες τις επιδερμίδες… 

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΜΟΔΑΣ À LA GARÇONNE. ΜΕΡΟΣ TETAΡΤΟ.

https://webtv.ert.gr/ert1/istories-modas/01dek2018-istories-modas/

Αν το 2018 είναι η χρονιά που κυκλοφόρησαν στους δρόμους των μητροπόλεων της μόδας, λευκές μπλούζες με μαύρα γράμματα και τη φράση «We are all feminists» ή «Είμαστε όλοι φεμινιστές», θα πρέπει να γυρίσουμε αρκετές δεκαετίες πίσω για να δούμε πόση δύναμη κρύβει μέσα της η δημιουργική και μάχιμη πλευρά της παγκόσμιας μόδας. Από την Κatharine Hamnett και την Vivienne Westwood στην Stella McCartney, τα μηνύματα της μόδας πλέον φοριούνται, αναπαράγονται και ακούγονται δυνατά.

Κι εμείς εδώ μπορούμε να περηφανευόμαστε για τους καλύτερους πουκαμισάδες με πουκάμισα που ράβονται πάνω μας, sur mesure… Το ανδρόγυνο στιλ αποτέλεσε επανάσταση για την εποχή του, κι ας ήρθε πάλι με σχετική χρονοκαθυστέρηση στην Ελλάδα, μέχρι να δοκιμαστεί εκτός συνόρων, να προκαλέσει και να εξελιχτεί σε «στολή». Σχεδιαστές και φωτογράφοι, μοντέλα και κομμωτές, μακιγιέρ και σχεδιαστές κοσμημάτων, ανακάλυψαν τη γοητεία της μόδας «a la garconne».

Η Τζίνα Αλιμόνου, μοντέλο, ηθοποιός, γυναίκα-μούσα των Ελλήνων σχεδιαστών, προτιμά τη λιτή διάλεκτο της μόδας, επενδύοντας σε μια αυστηρή παλέτα, στο λευκό και το μαύρο, υφάσματα που είναι φιλικά προς το δέρμα και το περιβάλλον, απέριττα πατρόν που έχουν όμως τις δικές τους ιστορίες να αφηγηθούν.

Comme un garcon. Δηλαδή; Κορίτσια που ντύνονται σαν αγόρια, χωρίς να χάνουν τίποτα από την θηλυκότητα τους. Ο Μάκης Τσέλιος  έζησε με τον Billy Bo την εποχή της Ελλάδας που θα θέλαμε ξαναγυρίσει πίσω. Δεκαετία του 70, Σόλωνος 1, εμπόριο αρωμάτων, το τραγούδι Billy Boy στο σάουντρακ, ρούχα κρεμασμένα σε αλυσίδες. Ατελιέ στην Ελλάδα και το εξωτερικό, με βιτρίνες με θέα τον ελληνικό ήλιο και ρούχα και αξεσουάρ made in Greece με πιέτες, γήινες αποχρώσεις, mix&match αισθητική, για τον άνδρα και την γυναίκα, χωρίς φύλο, ηλικία, ή αγωνία για το τι θα φορεθεί τους επόμενους έξι μήνες.

Και στην Ελλάδα του σήμερα; Η Ορσαλία Παρθένη, έχει ζήσει την ελληνική μόδα, στην πιο ζωντανή εποχή της, τότε που ο πατέρας της, Δημήτρης Παρθένης, έχτιζε ήδη από τη δεκαετία του 70 ένα brand για αγόρια και κορίτσια, σε ασπρόμαυρη ανακωχή, με το λογότυπο να αποτελεί σήμα κατατεθέν και αναγνωρίσιμο σύμβολο στάτους στη Μύκονο, στην Αθήνα, στα νησιά, εντός, εκτός, παντού. Η Ορσαλία Παρθένη δημιουργεί πλέον βαμβακερά μίνι φορέματα, εσώρουχα-εξώρρουχα, μακό φανέλες, πολυχρηστικά ρούχα σε κίνηση για ένα κοινό που αναζητά τεχνολογικά καινοτόμες υφές και ανατροπές.

Ο Γιώργος Ελευθεριάδης έχει διαμορφώσει τη δική του αναγνωρίσιμη διάλεκτο με ρούχα και αξεσουάρ για άνδρες και γυναίκες, πουκάμισα και πουκαμίσες, παντελόνια, παλτό, ελληνική μόδα που ταξιδεύει στον κόσμο για να επιστρέψει στην γενέτειρα της, και να λουστεί με φως και πνεύμα. Πρετ-α-πορτέ για αληθινούς ανθρώπους που σκέφτονται, ταξιδεύουν, μπορούν να φορέσουν το ίδιο ρούχο με διαφορετικούς τρόπους για να αναδείξουν την προσωπικότητα τους. Ένας σχεδιαστής που δεν δεσμεύτηκε από τάσεις, ανέκαθεν υποστήριζε την προσωπική σχέση του αγοραστή με τη μόδα, πιστεύοντας στο δικαίωμα της επιλογής, όχι στις τάσεις με τον κλασικισμό πάντοτε σαν βάση.

Η Mάρα Δεσύπρη, μοντέλο, μούσα, φωτογράφος, όχι απαραίτητα με αυτή τη σειρά, έχει τις δικές της ιστορίες μόδας να αφηγηθεί, ή καλύτερα να τις δείξει μέσα από εικόνες, με δυναμικές γυναίκες, ευάλωτα αγόρια, σε ρόλους που εναλάσσονται και χαρακτηρίζουν εποχές, περιοδικά, αληθινές ζωές. Ιστορίες μόδας με …μαύρα γυαλιά.

Η Evi Grintela, δηλαδή η Εύη Καρατζά, που θέλησε έχοντας περάσει από όλα τα στάδια των γυναικείων περιοδικών μόδας, να δημιουργήσει ρούχα που ταξιδεύουν, σαν αυτά που φοράει και η ίδια, γενναιόδωρες πουκαμίσες, με ρίγες, καρό, κουμπιά, γιακάδες, αλλά και χωρίς όλα τα καθαρά συστατικά της ανδρικής γκαρνταρόμπας, βρέθηκε σήμερα να έχει το δικό της ατελιέ και να μην προλαβαίνει να στέλνει τα πουκάμισα-φορέματα με την υπογραφή της, Evi Grintela Shirtdress σε διαφορετικά σημεία του πλανήτη, βάζοντας ένα στοίχημα με τον εαυτό της πρώτα: κι αν η Ελλάδα του σήμερα δεν έχει μόνο λευκές και μπλε ρίγες, αλλά χωράει και πιο χρωματιστά συναισθήματα;

Η Έστερ Μαστρογιάννη, αγαπημένο μοντέλο των σχεδιαστών, των μακιγιέρ, των κομμωτών, των φωτογράφων, τότε και τώρα, είναι ένα κορίτσι χωρίς ηλικία, ευάλωτο και δυναμικό, σαν ξωτικό της ελληνικής μόδας που αλλάζει ρόλους, πειραματίζεται χωρίς να προκαλεί, μπορεί να μεταμορφωθεί σε tomboy, αγοροκόριτσο και το απόλυτο θηλυκό. Σαν την ελληνική μόδα που θέλει να μιλάει σε όλες τις διαλέκτους πλέον, να μην έχει σεζόν, να ζει το αιώνιο καλοκαίρι, να μην έχει φύλο, μόνο likes, ακόλουθους και ουσία.

Ανδροπρεπής μόδα λοιπόν made in Ηellas.  Οι 50 αποχρώσεις του γκρι. Με λίγο λευκό για να σπάει η μονοτονία, και να ταιριάζει με το λευκό των Κυκλάδων, τότε και τώρα.